Stess alom

Vanmorgen ging om 6 uur de wekker om op tijd te zijn voor de nieuwe echo. Ik vindt het altijd vroeg maar eenmaal uit je bedje en op de weg. Moet ik zeggen vindt ik het heerlijk. Die stilte, de wereld moet nog wakker worden. Dat is toch eigenlijk wel het moment van de dag. Jammer van de regen die er vandaag weer is.

De echo niet zo'n succes de follikels staan nu al een paar dagen stil. Dus moet ik nog langer spuiten, en zelfs de dossis wordt vanaf vandaag verdubbeld. Niets dinsdag of woensdag de punctie. Geen idee ook wanneer wel. En als ze dinsdag nog steeds niet groter zijn dan krijg ik er fijn nog wat andere hormonen bij om te zorgen dat de follikels niet ontploffen en we alles voor niets hebben gedaan. Hoe het goedje ook al weer heet...sorry door de paniek en stress vergeten.

Je elke avond weer prikken gaat tegen staan. Je steeds zieker voelen terwijl er niets groeit is fustrerend. Telkens weer nieuwe kans dagen voor de punctie krijgen en dan niet doorgaan is heel erg moeilijk. Afzien is wat we doen, je focus steeds opnieuw verleggen.

Dinsdag dus opnieuw een echo en nu fijn een aantal zenuwslopende dagen.

Zo ik ga nog maar weer mijn bedje in om te slapen, lijkt me een goed plan.

x sas