woensdag 24 maart 2010

Kraamvisite




Twee van onze lieve vrienden zijn vorige week Papa en Mama geworden van een heel mooie jongetje. Toen ik op woensdag avond de sms las, deed het toch pijn. Vond ik het niet leuk en zeer moeilijk. En echt ik gun het hun net als ieder ander.

De volgende dag op ons 5 jarig huwelijks dag zijn we dan toch maar voor de korte pijn gegaan. Hup direct langs dan hebben we het maar gehad. Vlug nog even een klein cadeautje op de baby afdeling van de C&A gekocht. Wat een lelijke dingen hebben ze daar trouwens voor jongetjes....maar goed dat daar gelaten.

We moesten even zoeken...maar hebben ze gevonden. En het was eigenlijk helemaal niet erg. Het ging goed, geen tranen, geen pijn in mijn hart. Het was gezellig en fijn.

Zo zie je maar weer, fase 5 is er echt. Ook de dagen erna geen enkel probleem. Heerlijk voor mij, voor mijn man en voor hun. (al hebben zij er waarschijnlijk geen idee van tenzij ze nu meelezen;-))

De komende periode gaan er nog twee vrienden in bevallen. Dat zullen we dan ook wel aan kunnen. We gaan het met vertrouwen te gemoed. En dat is een heel rustgevend gevoel.

Van de week heb ik zelfs sávonds tegen mijn man gezegd dat als we met zijn tweeën blijven, ik ook eigenlijk wel gelukkig zal zijn. Ik ben zelf nog steeds een beetje onder de indruk van mijn gevoel en mijn uitspraak.

Eind goed al goed zeggen ze dan......al zal het nooit makkelijk worden...baby's, zwangeren enz.

x sasbelgie

zondag 14 maart 2010

IVM

Met verbazing las ik dit weekend in de Libelle, die mijn moeder altijd zo lief opstuurd. Dat er naast IVF en ICSI een nieuwe behandeling is. Als ik dat toch had geweten......hierbij voor jullie.


IVF en ICSI hebben niet langer het monopolie; er bestaat een andere patiëntvriendelijke vruchtbaarheidsbehandeling waardoor je minder hormonen moet slikken en een minder lange behandeling ondergaat met minder pijn! Lang leve IVM of In-vitromaturatie!

Wat is In-vitromaturatie of IVM?
In België neemt het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde in UZ Brussel het voortouw in IVM-toepassingen. Dr. Michel Devos legt ons uit waar het over gaat.

In tegenstelling tot de klassieke vruchtbaarheidsbehandeling met in-vitrofertilisatie (IVF) of intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI), waar onder invloed van hormonale stimulatie van de eierstokken rijpe eicellen worden geoogst, om bevrucht te worden in het labo, worden bij een IVM-behandeling onrijpe eicellen geoogst.

Deze onrijpe eicellen moeten eerst gedurende 30 tot 48 uur uitrijpen in een specifiek cultuurmedium, alvorens ze bevrucht kunnen worden via IVF of ICSI.

Voor wie is IVM geschikt?
De techniek is niet nieuw, de eerste zwangerschap bij de mens na IVM werd in 1991 gerapporteerd. Toch heeft de techniek nooit hetzelfde succes kunnen boeken als de conventionele IVF/ICSI behandeling, vooral omdat in vergelijking met deze laatste, klassieke vruchtbaarheidsbehandeling, met IVM nergens dezelfde zwangerschapscijfers konden behaald worden.

IVM lijkt nochtans een veelbelovende techniek voor bepaalde patiëntengroepen, vooral door troeven van patiëntvriendelijkheid, weinig bijwerkingen en tenslotte omdat het ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS), de meest frequente bijwerking van de klassieke IVF/ICSI-behandeling, helemaal niet voorkomt bij een IVM-behandeling.

Patiënten met een grote eicelreserve, zijn bij uitstek goede kandidaten voor IVM. Deze patiënten hebben bij een conventionele hormonale stimulatie van de eierstokken een significant risico om het ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS) te ontwikkelen. Ernstig OHSS kan mogelijks leiden tot ascites, pleuravocht, orgaanfalen, diepveneuze thrombose of longembolie.

Ook kandidaat eiceldonoren hebben de mogelijkheid hebben om via een IVM-behandeling eicellen af te staan. Bij jonge vrouwen die een behandeling met chemo-of radiotherapie moeten ondergaan, en bij wie er geen tijd meer is om eerst een conventionele ovariële stimulatie toe te passen, kan binnen een korte tijdsspanne een eicelaspiratie gepland worden om de geoogste onrijpe eicellen vervolgens in-vitro uit te rijpen. De uitgerijpte eicellen kunnen vervolgens met behulp van vitrificatie, een nieuwe vriesmethode, diepgevroren worden en langdurig bewaard blijven. Zodra de behandeling met chemo-of radiotherapie afgerond is en de patiënte na enige tijd groen licht krijgt van haar behandelende arts om opnieuw een zwangerschap na te streven, kunnen deze eicellen opgewarmd en bevrucht worden, gevolgd door de terugplaatsing van een of meerdere embryo’s in de baarmoeder.

Momenteel wordt op steeds grotere schaal toegepast in Scandinavië, Groot-Brittannië, Italië, Canada en Zuid-Korea. In België neemt het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde in UZ Brussel het voortouw in de toepassingen van IVM.

Hoe gaat de arts te werk bij IVM?
Tijdens de IVM-behandelingscyclus worden vaak dezelfde hormonen gebruikt als bij een conventionele behandeling, maar de totale dosis hormonen bedraagt hoogstens een derde van de dosis tijdens een klassieke stimulatie. Hierdoor duurt de behandeling minder lang, zijn minder bloed- of echocontroles nodig en treden bijwerkingen zoals een opgezet gevoel of onderbuikspijn nauwelijks op.

Het aspireren van de eicellen, ook wel eicelpick-up genoemd, geeft in de meeste gevallen ook minder ongemakken dan een klassieke eicelpick-up, vooral omdat de eierstokken bij een IVM-behandeling minder volumineus en dus ook minder gevoelig zijn.

Wat zijn de resultaten van IVM?
Nauwgezette rapportering van de zwangerschappen, geboortegegevens en opvolging na de geboorte, heeft ertoe geleid dat we kunnen besluiten dat er geen verhoogd risico bestaat op problemen tijdens de zwangerschap of aangeboren afwijkingen bij kinderen na IVM.

IVM is een vruchtbaarheidstechniek die haar troeven van patiëntvriendelijkheid en afwezigheid van belangrijke bijwerkingen vooral kan uitspelen bij specifieke patiëntenpopulaties, zoals vrouwen met PCOS en in het nieuwe domein van oncofertiliteit. Door de slaagkans van de IVM-behandeling te verbeteren, kan haar aandeel binnen het pakket van mogelijke vruchtbaarheidsbehandelingen ongetwijfeld nog verder toenemen.

Met dank aan Dr. Michel Devos, Centrum voor Reproductieve Geneeskunde van het Universitair Ziekenhuis van de Vrije Universiteit Brussel

http://www.baby.be/nl/zwanger-worden/verminderde-vruchtbaarheid/vruchtbaarheidsbehandelingen-icsi/article/ivm-icsi-en-ivf-krijgen

tot snel,

Sasbelgie

maandag 8 maart 2010

Boomerang





Al een paar dagen wil ik het volgende op de blog zetten. Alleen moest ik de boomerang even verwerken.

Vorige week donderdag avond tijdens het kijken van Grey's. Mijn lievelingserie op het moment. Kreeg ik dan op het einde zoals altijd natte ogen maar ook de boomerang.

Het ging over de 5 fasen van rouwverwerking. Nu dacht ik ook na al die maanden bij onze geweldige psych dat wij niet aan rouwverwerking hadden gedaan. Hihi fout gedacht, alleen heeft zij dat woord niet gebruikt. Wellicht maar goed ook zo hebben we weer iets zelf ondekt terwijl het al maanden in de ''week'ligt.

Dus de 5 fasen. Waar bestaan die dan uit?

1--> Schok ofwel ontkenning
2--> Wanhoop ofwel depressie
3--> Woede
4--> Onderhandelen
5--> Aanvaarden

Voor de gene die mijn blog vanaf dag 1 volgen hoef ik denk ik niets meer te zeggen. Voor de mensen die wij met regelmaat zien ook niet.

Toch een woordje uitleg; Wij gingen na 3 jaar pas naar het ziekenhuis om te vragen waarom zijn we nog niet zwanger. Vooraf vastgesteld dat als het niet kon het niet erg was. Tja, zo werkt dat dus niet. Alles wat wij hebben is niet erg en niet onoverkomelijk. Met andere woorden de artsen hadden altijd goede hoop op een zwangerschap. Ok die hoop en dat geloof neem je dus over. Wij dan he, dat is voor iedereen anders. Na 8 maanden van iui, 2 keer mocht namelijk niet ivm teveel aan eitjes...dus grote kans op meerling. Gingen ze teleur gesteld over op icsi, ach dat zou dan wel helpen. Dat doen we effe. Maar niets was minder waar.Inmiddels hadden we fase 1 bereikt.

Na het mislukken van de eerste icsi ronde, de pijn, het afzien, enz. was fase 2 er al lang en zeer heftig. Dit ging tijdens elke maand van mislukte terug plaatsingen van de cryo's geleidelijk over in fase 3. Fase 3 was duidelijk aanwezig samen met fase 2. Fase 3 was...het is niet eerlijk, waarom anderen wel en ik niet, waarom moet ik zoveel op mijn bord krijgen, waarom negeert men het onderwerp, waarom....Fase 2 zat erbij met grote huil uitbarstingen en emotionele reactie's naar mezelf en anderen

Fase 3 ging over in fase 4. Ik wilde al verder gaan, adoptie, draagmoeder, met zijn tweeën verder. Nog voor fase 1,2 3n 3 netjes waren ''afgerond'' Fase 4 heeft bijna geleid tot een breuk in ons geweldige huwelijk. Gewoon omdat we allebei heel goed kunnen onderhandelen. Wij kunnen als het moet over alles onderhandelen.

In de tijd van fase 2,3 en 4 hebben we dan toch maar echte hulp gezocht. En gelukkig maar, onze psych is de beste van de wereld. Wij weten dat zeker. Ze is grappig, luisterd, geeft opdracht, geeft handvaten, geeft ons gelijk, geeft ons ongelijk, geeft ons advies, geeft ons complimenten. Wat kun je nog meer verwachten.

Inmiddels zijn we in fase 5. We ronden af, gaan verder, kunnen het samen aan. Dit en alle andere dingen die op ons pad komen. We zijn allebei sterker dan ooit te voren, hebben allebei nieuwe woorden, gedragingen en grenzen leren kennen.

We kunnen inmiddels aanvaarden dat bij ons dingen soms anders gaan. Maar dat dit niet voor niks is. Met onze kennis kunnen we anderen helpen. Dat is heel veel waard.

We bouwen onszelf op, we bouwen elkaar op, we bouwen anderen op, we bereiden vriendschappen uit.

Sinds lange tijd kan ik zeggen ik ben echt gelukkig, ik ben echt blij met mezelf. Ik ben trots op wie ik ben en waar ik vandaan kom.

Psych een staande ovatie van ons.

En aan een ieder die mee leest, mee leeft BEDANKT!


X sasbelgie

maandag 1 maart 2010

Abortus

Hier gaat alles goed. Ik ben lekker aan het werk en aan het fotograferen.

We staan al weer op de lijst voor een nieuwe behandeling in april. Tenminste als die doorgaat. We twijfelen niet hoor maar willen van de artsen het een en ander zeker weten. Doordat we onze moppies niet drie maar vijf dagen hebben laten groeien zijn er andere resultaten geweest. We hebben ondekt dat bij drie dagen we een heel mooi resultaat hebben. De moppie's delen de eerste drie dagen prima. Vanaf dag 4 krijgen ze het moeilijk. Het blijkt dat dan het zaadje ook wat effort moet doen. Helaas is dat moeilijker gebleken. Dat kan bv door vitaminen komen of door verminderde testosteronen. Van het laatste weten we wel dat mijn ventje op het randje van twijfelen zat. Maar door het mooie resultaat bij drie dagen is er nooit twijfel onstaan. Nu dus wel. Deze week horen we of hij idd ook aan de hormonen moet. En hoe dat dan werkt. Spannend dus.

Ik had gisteren mijn liefste vriendin aan de telefoon. En eigenlijk ben ik wel geschrokken van haar verhaal. En nog meer van de gemakzucht van mensen.

Twee van haar collega's hebben abortus laten plegen. Eentje omdat ''het'' niet uit kwam. Inmiddels is deze nu wel moeder wat natuurlijk super makkelijk ging. Daarnaast heeft ze een collega die jaren geprobeerd heeft om zwanger te worden. Ze is zelfs naar Duitsland gegaan nadat ze in NL geen behandelingen meer mochten doen. Medicatie in Frankrijk gehaald. En zichzelf hiervoor in de schulden gestoken. Ik kan dat begrijpen. Al vraag ik me zoals wel vaker af waar ligt de grens. Maar die ligt voor elk persoon ergens anders. En als je wens zo groot is dan doe je daar oneindig veel voor. Inmiddels is deze dame dan moeder van een heel leuk lief meisje. En nu plots is ze per ongeluk van zelf zwanger geworden. En dan ja je raad het al...pleegt ze abortus omdat ''het'' niet uitkomt omdat de kleine meid zo moeilijk is. Wat verder geen ziek meisje is maar gewoon een gezonde kleuter. Niet te geloven....echt ik kan daar helemaal niets mee. En kan eigenlijk ook best wel boos worden om zulke dingen. Al weet ik best dat het niet aan mij is en dat iedereen doet wat in zijn of haar vermogen ligt.

En toch vindt ik het oneerlijk en reuze moeilijk. Al die meiden die ik inmiddels heb leren kennen. Al die meiden die elke maand,elke dag, elke minuut pijn lijden fysiek en mentaal. Al die meiden die zo sterk zijn, die allerlei vrienden en familie kwijt raken.

Maar goed...wij gaan stug door;-)

X sasbelgie