En nu....

Allereerst iedereen die leest, mij volgt en reacties achter laat. Heel erg BEDANKT het doet mij goed om te zien dat ik lieve trouwe volgers heb hier op het web!!! Dat helpt me een beetje de tijden door.

Er wordt zo af en toe wat gevraagd aan mij als reactie op mijn schrijven. Een van die dingen is En hoe merk je nu dan dat je lichaam aan het afkicken is?

Hierbij het antwoord. Sommige mensen zijn heel erg knap in het uiten van hun emoties, door te huilen, te schreeuwen, te sporten, te ......geen idee. Ik ben daar helemaal niet zo goed in. Ik huil nooit echt ja soms even een traan of twee hooguit drie en dan hopsake weer verder. Of schreeuwen nee dat al helemaal niet...ja ruzie maken met mijn man of boos worden op onze lieve hond, sporten dat is voor andere familieleden weg gelegd. Dus wat houd je dan over om je emoties te uiten .....niets. Dat is natuurlijk niet zo slim, maar ja de ene mens zit anders in elkaar dan de andere.

Toch moet al die pijn, verdriet en zorgen wel uit je systeem. Nou dat regelt mijn lichaam al heel mijn leven zelf. En ook al kunnen volgende de mooie geleerde artsen een aantal dingen niet toch doet je hoofd en lijf wathij wilt.

In de afgelopen jaren ben ik nooit ziek geweest, heb ik nooit pijn gehad, alleen een keertje verkouden maar dat is het dan wel. Er was simpel weg geen tijd voor. Elke maand ben je bezig met, spuiten en slikken, met echo's en bloedprikken, met urine opvangen en meten. Mijn hele leven draaide daarom heen, elke dag wordt je ermee confronteerd. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed. Of je dat nu wilt of niet, als de wekker gaat denk je oh..wat moet ik vandaag doen, wat voel ik.

Nu we dus niet meer naar het ziekenhuis gaan ben ik een wandelende patiënt. Ik heb spontaan mijn oude vriend terug...de muis arm...vanaf vandaag zelfs twee. Hiep hoi...mijn benen doen pijn, en sinds dit keer een nieuwe onder de horizon. Pijn aan mijn mond, eerst dacht ik dat ik steeds migraine had en oorpij/nekpijn. Toen dacht ik huh mijn mond is ontstoken. Het deed zo'n pijn dat ik mijn tanden niet meer kon poetsen. De tandarts heeft een foto gemaakt en wat blijkt ja hoor ik heb in mijn bovenkaak twee verstandskiezen zitten die er direct uit moeten. Ik aan de antibiotica. Twee dagen zonder en de pijn is niet te harden en dan met name in mijn hoofd. Verschrikkelijk. Afgelopen maandag naar het UZ geweest de kaakchirurg gezien. wat blijkt nee mevrouw het is niet ontstoken hoor. En uw klachten nee hoor dat komt niet van uw verstandskiezen...huh...huh..dat komt van stress. Uw kaak -en gezichtspieren zijn zo enorm gespannen dat u daarvan klachten heeft. U bijt snachts , tijdens de file en het schoonmaken en misschien andere momenten zo op uw tanden, tong, wagen. En tja ze heeft gelijk, ik doe dat. Ik geef u fijn spierverslappers die u slikt voor u gaat slapen. En over 10 dagen zie ik u terug als de pijn dan minder of weg is dan krijgt u een ontspanningsbidje voor je kaak. Ohh...opgelucht en al naar huis. Nou ikke onder de stress nee hoor het is d-stressen. Dus pijn in mijn lichaam. De pillen helpen al een heel stuk en slapen dat ik doe..ik wordt sóchtends bijna niet meer wakker maar ok.

Dus lieve lezer dat gebeurd er als ik onder de stress zit of als ik dus niet stress maar blijkbaar toch.

En nu ik ben op zoek naar de Gouden tip...iemand?