maandag 3 mei 2010

Gesprekje






We horen van mensen dat we niet zoveel meer bloggen dat klopt. Het gaat goed en op icsi gebied gebeurd er niet zo heel veel. Uhhhh..niets eigenlijk.

Vorige maand zijn we nog wel even met de Prof. wezen praten. Dat ging zoals gewoonlijk dan toch weer anders dan we dachten. Zij was niet aanwezig tijdens de laatste dagen van de vorige icsi ronde. Ze begreep dan ook niet waarom de andere artsen twee moppie's hadden terug geplaatst ze waren toch al meer dood dan levend. Precies zoals mijn man en ik al dachten. Ze waren zelfs niet goed genoeg geweest voor onderzoek.....dat zegt veel.

Ook blijkt het dus helemaal niet met hormonen van mijn man te maken te hebben. En testosteronen schijnen dus voor ons helemaal niet de oplossing te zijn. Het zaad wordt daarvan alleen maar slecht. Ok....hele andere info dus. Daar waren we beide dus wel even stil van.

Verder weet de prof. eigenlijk niet zo goed wat er aan de hand is. De eerste keer hadden we een heel goed resultaat de tweede keer heel slecht. We ''moeten'' dus nog een ronde doen om zeker te weten hoe en wat. En ook zeker de moppie's 5 dagen laten groeien. Als het dan weer niet zo goed gaat dan is alleen een donor eicel een optie of de andere optie's. Tot nu toe willen we beide die pieste niet bewandelen.

Doordat mijn man pas een operatie heeft gehad. Raad de prof. ons aan even te wachten omdat al die medicatie wel eens van invloed kan zijn. Prima voor ons en eigenlijk heel eerlijk gezegd vindt ik het wel fijn. Even geen gepruts aan mijn lijf.

De afspraak staat nu ergens aan het einde van de zomer. We zien wel.

x sasbelgie

5 opmerkingen:

  1. heee lieve Sas,

    Jij dus ook even rust en pauze........effe geen gepruts aan je lijf, inderdaad! Ik heb zoveel respect voor hoe je er nu in staat....zou willen dat ik al zover was.

    Ik merk dat ik, nu we pauze nemen, er een stuk rust is, dat net zo groot is als de onrust van het wachten.

    Maar goed, we gaan lekker genieten van de zomer en even herstellen van alle hormonen die we ons lijf in gejaagd hebben, en daarna zien we wel weer verder.......

    meid....geniet van alle rust en we houden elkaar op de hoogte van als we weer op het medische malle molentje stappen.......

    juist jij verdient het na al die tijd beloond te worden voor je harde werk en doorzettingsvermogen!


    Heel veel liefs

    bloem xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve meid,
    Met een schok lees ik het verloop van het gesprek. Mogelijks een donoreicel? Neen toch? Ik hoop vanuit de grond van mijn hart, dat je niet dezelfde weg op moet als ik misshcien.

    Ik ben het er helemaal mee eens dat rust jullie alleen goed kan doen, om alles te laten bezinken, de operatie te verwerken.

    Ik blijf het absurdvinden: het feit dat proffen soms zo'n andere meningen kunnen hebben (let wel: het gebeurt soms dat dezelfde prof van gedacht verandert ook). Nogmaals het bewijs dat een baby maken geen exacte wetenschap is. Dat de artsen soms evenveel weten als wij en geen flauw benul hebben wat er nou misgaat.

    En almaar wachten wij af en proberen we weer sterker te worden, ui het dalletje te klimmen.

    Jullie lijken het echt heel goed te doen.

    Hoduen zo!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sas,

    Een beetje een roetsbaan zeg maar...
    Hup hup je zit ergens vanboven en krijgt meer en meer zicht op de situatie.
    Na een paar weken/maanden gaan we effe dalen en zeggen dat wat je zag feitelijk maar fictie was.

    Slik. Heb je enige andere mogelijkheid dan even stil worden en terug verder gaan... Nope

    Je moet erdoor. Goed of slecht, een mens is sterk...

    Idd nu even rust, lekker genieten samen en gewoon doorgaan met leven!

    En weten dat er mensen zijn die jullie steunen, die jullie keuzes welke ook accepteren en als één blok als jullie staan!


    Elsx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hej Sas,

    Raar toch dat gesprekken soms heel anders kunnen lopen dan je verwacht, wij kennen het maar al te goed! Ik wens je een fijne zomer toe en geniet van elkaar!

    Liefs, Kim

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Raar eh meisje, hoe je enerzijds wel ZO graag een baby wil, maar anderzijds ZO 'opbehandeld' bent... Je wil wel, maar je wil contradictorisch genoeg ook niet mèèr. Je wil die felbegeerde baby, maar je wil bovenal rust. Rust in je hoofd. Rust in je lichaam.
    Ik hoop -zoals iedereen hierboven- dat je kan genieten van de kalmte & van elkaar de komende tijd...

    BeantwoordenVerwijderen