De tijd gaat snel. Ik heb al een tijd niet geschreven op de blog.
Dat komt omdat ik niet zoveel inspiratie heb omdat ik zo moe ben. En ik merk dat de blog inmiddels niet meer zo grappig is als de bedoeling was. Het is inmiddels een klaaggezang geworden en dat was vanaf het begin toch niet echt de bedoeling.
Dat komt natuurlijk door alles wat er speelt en ik gewoon mijn gedachte opschrijf zonder erover na te denken. Alleen die is blijkbaar inmiddels zonder humor.
Toch kijk ik wel dagelijks even of er mensen reageren, dat vindt ik dan wel weer leuk. Raar eigenlijk hoe een mens in elkaar zit.
De doos ...iedereen is benieuwd of het vordert ik kan jullie met een gerust hart mededelen dat er niets over te zeggen valt. De doos is er nog niet...hij zal er eerdaags wel komen. Net als andere zaken die we nu aan aan het oplossen zijn. Het is net als een puzzel we leggen stukjes en soms passen die en soms niet. Soms gaan we op volle kracht vooruit, soms stopt het.
Alles gaat hier in golf bewegingen. Ik leef per dag en kijk soms iets vooruit maar niet verder dan het einde van het jaar. Dat is ver genoeg meer kan ik niet nu. Ik ben inmiddels '' officieel '' overspannen. En zit nu dus thuis, dat is dus geen vakantie he jongens dat is serieuze business. Aan de ene kant doet het me goed omdat er nu een pak minder prikkels zijn aan de andere kant voel ik mij verschrikkelijk schuldig naar collega's. Zeker omdat het nu de drukste periode is op het werk. Maar wat moet dat moet.
Ik merk dat ik erg leun op mijn ventje dat is lastig voor hem. Ik ben erg onzeker in alles wat ik doe, zeg of niet doe. Alles lukt niet meer zo goed, ik kan slecht tegen prikkels van buitenaf. ik kan alles maar slecht onthouden, mijn korte termijn geheugen is echt een zeef. ik weet soms niet eens meer wat ik een uur geleden heb gedaan. En als ik alleen naar de stad ga dan ben ik zo weg teveel is het ik kan het niet filteren. Auto rijden is ook wat lastig omdat ik zoo moe ben.En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik slaap veel en lees simpele boeken ach het zal wel weer overgaan.
zo dat was de update voor nu....
Télécharger Celui qui voulait tout changer English PDF
3 jaar geleden
Lieve Saskia,
BeantwoordenVerwijderenWat moeilijk meid. Ik vind het heel vervelend voor je dat je je zo voelt.
Ik herken het wel, heb het jaren geleden gehad. Merk nu dat ik wel een jaar uit mijn leven 'mis', inderdaad niks van onthouden, alles langs me heen gegaan.
Neem de tijd die je nodig hebt.
Die doos komt wel. Het moet geen obstakel worden, maar een verwerking.
Stukje bij beetje komt je er wel weer meid!
Doe wat je nodig hebt. En nu is dat vooral zo weinig mogelijk doen.
Doe iets wat je echt leuk vindt!
Yeps,
BeantwoordenVerwijderenDie onzekerheid die je voelt, de verminderde concentratie, het leven van dag op dag, de nood aan rust... 't zijn allemaal dingen die ik herken...
Lijkt me idd belangrijk nu even op jezelf te focussen... Extra tijd aan jezelf te besteden.
Even alles rustig laten inwerken en genieten van kleine dingen in je leven op dit moment.
Een puzzel telt soms vele stukken en sommige kantjes lijken zo goed op elkaar...
Puzzelen kan de ene dag lastiger zijn dan de andere
En plots als je het niet beseft heb je alweer een stukje kunnen leggen...
Neem je tijd,
geniet van zoveel mogelijk momenten,
vind jezelf terug en weet dat je er niet alleen voorstaat
Elsx
Saskia en wederhelft
BeantwoordenVerwijderenWie weet kan het een tip zijn om een second opion te doen bij Dr.Decleer.Hij is gyn in het Jan Palfijn ziekenhuis te Gent.Google eens op internet en je vind prachtige verhalen(resultaten)wat hij heeft kunnen doen voor koppels die bij andere gyns niet meer verder wisten.
Heel veel succes en hopelijk hebben jullie iets aan dit bericht.Misschien kan ik het eerstdaags lezen op jullie blog,dat dit berichtje een schakel heeft kunnen zijn tussen jullie en een kindje.Groeten van iemand die meeleefd.
Hoe unfait dat jou dit overkomt. Helemaal overspannen, de grote klop die komt nadat je al die tijd jezelf tot het uiterste dreef met de behandelingen..
BeantwoordenVerwijderenSterkte meid en een dikke knuf. Trek je helmaal niets aan van feit of je blog al dan niet 'grappig' overkomt. Je moet jezelf hier kunnen zijn, toch ?!
Hai lieverd,
BeantwoordenVerwijderenWeer is een belangrijke, maar o zo, moeilijke stap genomen. Als je moeder weet ik dat je er weer uit komt.
Hoe moeilijk ook, samen met Alan, en ik hoop voor jouw God,want dat is voor jou ook altijd een belangrijke schakel geweest in je leven.
Denk maar aan de periode waarin je verkeerde toen je HEM leerde kennen. Vertrouw ook op HEM, ook al heeft hij je tot nu toe niet geholpen bij de vervulling van je kinderwens.
Hij blijft toch voor je zorgen, ik geloof dat stellig.
Mocht het nodig zijn dat je even lekker "thuis" wilt zijn dan weet je dat de deur open staat.
Wij houden van je, ook al zal paps niet op deze manier reageren, weet dat er aan je gedacht wordt.
Dikke kussen, warme armen om je heen voor deknuffels
Mams.
Hey Sas & Alan,
BeantwoordenVerwijderenNiet altijd even promininent aanwezig (M aan het klavier),...maar dat neemt niet weg dat jullie een vast plekje in ons hart veroverd hebben...
We zijn jullie dankbaar voor de mooie momenten die we samen al beleefd hebben maar vooral voor de vriendschap...en we kijken uit naar de vele leuke momenten yet to come
Altijd dichtbij...
Maarten en Sofie
Lieve Saskia,
BeantwoordenVerwijderenLaat je maar golven. Laat je maar dragen. Laat maar even toe niets te doen.
En vooral (ik heb het al gezegd en ik blijf erbij): niet aan de collega's denken! Alles loop thier goed, je hoeft je helemaal geen zorgen te maken.
Veel liefs,
Silvie
lieve Saskia,
BeantwoordenVerwijderenSaskia altijd sterk,altijd flink, blijft lachen en gaat maar door.
Nou lieverd het moest er toch een keer van komen.
Laat het allemaal maar over je heen komen.
echt het zal de tijd nodig hebben maar het gaat goed komen met jullie.
geef even een brul als je bij paps en mams aan het bijtanken bent dan komen we je even een super knuffel brengen.
xx Syl
x
BeantwoordenVerwijderensab
dag saskia,
BeantwoordenVerwijderenbedankt voor je berichtje op mijn blog. ook al weten we dat er duizenden vrouwen zijn met hetzelfde probleem, het doet toch eens deugd om 'contact' te hebben met een lotgenootje.
een goeie beslissing om naar dokter decleer te gaan. misschien komen we elkaar wel eens tegen in de wachtzaal binnenkort :-).
ik zal je blog ook volgen. veel courage!!
liefs,
billie
dag saskia,
BeantwoordenVerwijderenhoe is het geweest bij dr decleer?
groetjes
billie